Op naar het avontuur!

Het dashboard van de taxichauffeur doet me denken aan thuis. Hij heeft dezelfde verzameldrift als mijn moeder, alleen geconcentreerd op een kleiner oppervlak. Boeddha is centraal middelpunt tussen al zijn schatten. Aan zijn binnenspiegel hangen kerstslingers, verse bloemenkettingen en natuurlijk Boeddha nr 2. Bij iedere bocht zwiept t hele zooitje gevaarlijk van links naar rechts, en ik vraag me af wat hij tussen de slingers door nog kan zien. Maar goed, altijd nog beter dan de tuktukchauffeurs, met plaatjes van pingpongshows, die op de een of andere manier nooit een rood stoplicht tegenkomen en met 120 km per uur tussen de rest van het verkeer door zigzaggen.

Ik ben nog steeds in Bangkok. Inmiddels maken zelfs de schoonmaaksters hier een praatje met me. Voor het hotel zitten al jaren dezelfde jongens. Ze werken bij de 'tailorshop' en al jaren proberen ze me iedere dag weer een mantelpak aan te smeren. Alsof ik er uitzie alsof ik dagelijks een mantelpak draag. Twee dagen geleden hebben ze de hoop op gegeven. Ironisch genoeg blijken ze allemaal uit Myanmar te komen. Zo makkelijk als het voor mij is om naar Myanmar te gaan, zo moeilijk is het voor hen. Allemaal hebben ze zo hun redenen. Dus ik ga over een paar dagen naar een festival in hun geboortedorp, waar ze oh zo graag bij hadden willen zijn. Of ik foto's wil maken, en misschien ook nog even familie wil bellen of misschien bezoeken?

Morgen verruil ik de gekte van Bangkok voor de rust van Myanmar. Het project Myaphoto, editie nr 4, helaas zonder m'n nichtje Anenoon, maar met mijn vader. We bezoeken de aankomende twee weken weer bijzondere plekken en gaan 300 kinderen blij maken met een foto!

Natuurlijk zal ik jullie weer zoveel mogelijk op de hoogte houden. Op naar het avontuur!