No smoking

Brrrr wat is t koud! Maar wel helder en we kunnen nu vanuit ons bed de wit besneeuwde bergtoppen zien. Het is 74 km rijden naar Gangtok, waar we zo'n vier uur over doen. Bergje op, bergje af, over smalle kronkelweggetjes, vol gaten en langs diepe afgronden. Voor Sikkim hebben we een speciaal visum nodig. Dit hebben we tegelijk met ons visum voor India aangevraagd en er staat keurig een stempel dat we 15 dagen door Sikkim mogen reizen. Bij de 'grens' moeten we ons paspoort laten zien. We worden naar een kantoortje gewezen, waar een man met pak, aandachtig ons visum bestudeert. Z'n assistent maakt er een kopie van, hij zet er een stempel met datum bij, en we kunnen onze weg vervolgen. Onderweg maken we een tussenstop in Rumtek. Het klooster wordt bewaakt door zwaar bewapende militairen, terwijl er, behalve wat monniken, geen mens te zien is. Het uitzicht is subliem. Overal de wit besneeuwde bergtoppen. Ook hier geldt dat de binnenkant van het klooster schitterend beschilderd is. Helaas mogen we geen foto's maken. De sfeer binnen is mysterieus. Muren vol heilige geschriften, boeddha's en in t midden lage bankjes met heilige relikwieën, zoals de grote witte schelpen waar de monniken op blazen. Het lijkt me fantastisch om de monniken een keer in actie te zien en ze de mantra's op te horen prevelen, maar waarschijnlijk moeten we dan toch echt eerder ons bed uit.

We ontmoeten een 70-jarige Belgische vrouw. Ze is op zoek naar vervoer richting Gangtok, en ik vertel haar dat ze wel met ons mee kan rijden. De vrouw is vanmorgen gewoon met wat monniken in een jeep gestapt, dat is hier zeg maar de lokale bus; je gaat langs de weg staan, steekt je hand op en als er plek is, kun je meerijden. Ze is nog bijzonder fit en reist de hele wereld over. Ze regelt alleen een ticket en ziet verder wel wat er op haar pad komt. Wat een geweldige manier om van je pensioen te genieten.

Het hotel is fantastisch (op de bovenste verdieping zelfs wifi!), net als het stadje zelf. Op 1700 meter is t nog kouder dan in Kalimpong, dus trek ik alles over elkaar aan. De autoloze winkelstraat, is gezellig verlicht en vol restaurantjes. Roken mag je hier echter nergens! Zelfs buiten de winkelstraat, waar pa toch even probeert een peuk op te steken, wordt hij gelijk door iemand erop gewezen dat hier een boete op staat. We belanden in een restaurantje met wel 20 soorten verse thee op de menukaart, maar thee hebben ze niet. Bier mogen ze niet schenken, maar kan wel geregeld worden als de fles onder de tafel blijft. Overal hangen anti-rook spreuken aan de muur, 'smoking is an offence', maar op t dakterras is t geen probleem. Net terug van t eten, is t hek bij t hotel gesloten. Het is pas 10 uur, maar alles zit potdicht! Er hangt wel een briefje met een telefoonnummer wat we op goed geluk maar proberen. Gelukkig neemt de bewaker op en hoeven we niet buiten te slapen.